Jeżeli mamy czas na wypatrywanie okazji w systemie rezerwacyjnym tanich linii lotniczych, a do tego nie musimy trzymać się sztywnych ram zapanowanego urlopu, to podróż ze Szczecina do Monako okaże się prosta i niezbyt kosztowna. Dzięki małej odległości dzielącej portowe miasto od Berlina wystarczy skorzystać z oferowanej przez stolicę Niemiec siatki połączeń. Z lotniska Schonefeld mamy regularne kursy do Nicei, a stamtąd do księstwa możemy dojechać np. autobusem. Dystans wynosi tylko 20 kilometrów. Zaglądając na stronę easyjet.com zauważymy, że dziś, w dobrej cenie (około 200 zł RT), dostępne są połączenia pomiędzy 13 a 17 grudnia. Akurat, aby pokolorować sobie późnojesienny humor Lazurowym Wybrzeżem.
Niestety przedział zwykle jest dosyć wąski, więc przeciśnięcie się, tą drogą, może być niewykonalne. Dlatego, trochę znudzony oczekiwaniem na dopasowaną do gabarytów moich potrzeb promocję, wybrałem podróż przez Mediolan. Dzięki trzem portom (LIN, MXP, BGY), obsługującym miasto, rozepchany lotami korytarz jest większy i znalezienie odpowiednich biletów do Włoch nie stanowi problemu. W przypadku mieszkańca Szczecina w grę wchodzi Berlin (MXP, BGY), a także, biorąc pod uwagę niedrogie dojazdy PolskimBusem, Poznań i Wrocław. Do Lombardii dolecieć można również z Gdańska, Krakowa, Katowic oraz Warszawy. Koszt transportu tam i z powrotem powinien zamknąć się w okolicach 100 złotych.
Na potrzeby liczenia wybierzmy wariant wylotu z miasta koziołków do Bergamo. Co prawda lotnisko Orio al Serio nie należy do najprzyjemniejszych miejsc, w których można spędzić noc, ale miejsca wystarczy do spokojnego opuszczenia powiek i przeczekania kilku godzin dzielących nas od porannego autobusu jadącego prosto na dworzec Milano Centrale. Tym sposobem, jeżeli zależy nam na obniżeniu kosztów, o 7 rano znajdziemy się w pociągu zmierzającym ku Monako. Dodając cyferki wychodzi: 88 samolot + 34 autobus + 128 pociąg = 250 zł RT. W większości przypadków cena kombinacji przez Mediolan okaże się trochę wyższa niż najtańsza podróż przez Niceę (do której kursuje też LOT z Warszawy), ale dostępnych miast, terminów, zestawień będzie zdecydowanie więcej.
Korzystając z powyższych przykładów chciałem pokazać dwie proste drogi do księstwa, które można pokonać w najbliższym czasie. Co się zaś tyczy mojej podróży, wybrałem wersję z lotem z portu Berlin Schonefeld na Malpensę i zaplanowałem dwa dni w samym Mediolanie. Ten etap pozwolę sobie jednak pominąć.
Pociągi pomiędzy Mediolanem a Monako kursują trzy razy dziennie. Podróż trwa około 4,5 godziny. Przy każdym siedzeniu znajduje się gniazdko. Niestety w wagonach brakuje dostępu do internetu. Pierwsza część trasy nie nęci wzroku krajobrazami. Sytuacja poprawia się dopiero w Genui. Na tej stacji lokomotywa zmienia końce i skład zaczyna toczyć się po torach ułożonych wzdłuż wybrzeża. Dosłownie. Można napawać się widokiem fal delikatnie łaskoczących kolejowy nasyp lub umilających czas plażowiczom. Gdyby nie stacje i tunele serce gubiłoby się zapewne gdzieś na tym odcinku. Inna sprawa, że łatwo przeżyć zawód nastawiając się na oglądanie choćby popularnego u nas San Remo. Pociąg przepełza pod miasteczkiem. Trzeba wysiąść albo zapomnieć. Podobnie jest zresztą z Monako, co prawda w oddali majaczy zarys księstwa, ale przejeżdżając przez państwo widać jedynie ściany tunelu.
Dotąd myśląc o Monako miałem w głowie 2 kilometry kwadratowe opisane w encyklopedii. Niby jak może wyglądać drugie najmniejsze państwo na świecie, na którego mikroskopijnej powierzchni mieszka blisko 40 tysięcy osób? Mając w pamięci półkilometrowy Watykan, tu też spodziewałem się obezwładniającego tłoku. Tymczasem księstwo urzeka przestrzenią. Otoczone skałami, oddycha otwarte na morze i niebo. Nie brakuje mu parków oraz miejsc, w których w spokoju można delektować się widokami. Nawet sunąca rzeka samochodów nie wydaje się tak hałaśliwa i nieprzyjazna, jak w większości miast.
Sekret Monako tkwi umiejętnym zarządzaniu dostępnym terenem lub całkowicie przypadkowym systemie stwarzania pozorów. Pomiędzy księstwem a Francją nie ma jakiejkolwiek granicy, jedna ulica jest tu, a druga tam i nie widać przerw w zabudowie. Dzięki temu państwo wydaje się większe, niż jest w rzeczywistości. Patrząc z góry nie ma szans na rozpoznanie linii, na których się kończy i zaczyna. Mimo swoich maluteńkich rozmiarów, nie wydaje się sztucznie ograniczone. Co więcej, spis obiektów znajdujących się na jego terenie robi ogromne wrażenie. Doprawdy trudno przyjąć do wiadomości, że księstwo stanowi tylko wycinek obserwowanego miasta. Wystarczy wspomnieć, że w granicach zmieściła się dzielnica przemysłowa oraz pola rosnących wieżowców, stadion, stare miasto z pałacem i katedrą, ogromna marina, opera, kasyna, hotele, place, sklepy, kościoły, cmentarz, stacja kolejowa, linie autobusowe, plaża, kilka parków i ogrodów, tarasy widokowe, heliport, szpital, a nawet market. Pamiętajmy też o okresowym torze wyścigowym. Monako wciąż rośnie, w górę, w morze. Spaceruje się po nim wielopoziomowo, wbrew obiegowej opinii, jeden dzień to zdecydowanie za mało, żeby zobaczyć całe księstwo.
Ze względu na wysokie ceny noclegów oraz wiele innych atrakcyjnych miejsc w okolicy, Monako najczęściej jest tylko krótkim przystankiem w podróży po Lazurowym Wybrzeżu. Planując dłuższy pobyt, w celu poznania wszystkich zakamarków księstwa, warto zatrzymać się w którejś z nieodległych miejscowości i, podobnie jak to czyni większość lokalnych pracowników, korzystać z dojazdów transportem publicznym. Natomiast w przypadku wizyty kilkugodzinnej dobrze jest przygotować sobie solidny plan zwiedzania. Interesujących miejsc jest dużo, a czasu… i tak zabraknie. Niestety przed wyjazdem trzeba dokonać trudnych wyborów, dlatego, w oparciu o własną podróż, pozwolę sobie przedstawić kilka oczywistych znaczników, ułożonych w kolejności zwiedzania. Podobnie sprawa ma się z umieszczonymi na końcu zdjęciami.
Powyższa mapka wskazuje najważniejsze punkty, z perspektywy jednego dnia:
– Główny port jachtowy, którego nabrzeża oklejone są jednostkami z tzw. strefy marzeń. Warto wybrać się tu zwłaszcza pod koniec września, gdy odbywają się targi Monaco Yacht Show, co z doświadczenia polecam.
– Niesamowity, uczepiony klifu budynek Muzeum Oceanograficznego. Placówka została utworzona przez księcia Alberta I na początku XX wieku, w 1957 roku jej dyrektorem został słynny badacz Jacques Cousteau. W środku można zobaczyć liczne okazy flory i fauny, a z dachu podziwiać panoramę księstwa. Wejście 14 EUR. oceano.mc
– Katedra św. Mikołaja, w której spoczywa księżna Grace razem ze swoim mężem księciem Rainierem III. Groby znajdują się za ołtarzem. Idziemy sznurkiem, wybierając pomiędzy modlitwą a zdjęciami. Wejście bezpłatne. cathedrale.mc
– Pałac książęcy i stare miasto. Kilka cichych, wąskich uliczek z uroczymi kamienicami, kawiarnie, sklepy z pamiątkami, cudowne widoki, a także okazały plac przed siedzibą rodu Grimaldich. Uwagę przykuwa nieskazitelna czystość dzielnicy Monaco-Ville. Wejście do pałacu 8 EUR, bilet łączony z Muzeum Oceanograficznym 19 EUR. palais.mc
– Stadion Louisa II, domowy obiekt AS Monaco, czyli jednego z najbardziej utytułowanych klubów biorących udział w rozgrywkach ligi francuskiej. Wejście 5 EUR (tour nie odbywa się codziennie). asmonaco.com
– Ogród Egzotyczny, czyli ciekawa roślinność, zwiedzanie jaskini i widoki na księstwo od strony skał. Wejście 7,20 EUR. jardin-exotique.mc
– Kasyno Monte Carlo. Najdroższe samochody, sklepy oraz sama perła Monako z przyłączoną Operą. Na tyłach znów urzekający widok na port i stare miasto. Wejście do kasyna 10 EUR. casinomontecarlo.com
– Prawdziwy miłośnik sportów motorowych nie może odmówić sobie przejścia okrążenia okresowego toru Formuły 1. Na ulicach wciąż można oglądać tarki, a punktami obowiązkowymi są zakręt Fairmont Hairpin oraz tunel pod obiektem. Spacer bezpłatny. formula1monaco.com
– Na tę atrakcję niestety zbrakło mi czasu. W drodze na plażę, za Ogrodem Japońskim, od strony wody, znajduje się Promenada Mistrzów. Miejsce z odciskami stóp wybitnych piłkarzy. Wspaniała gratka dla kibica. Wejście bezpłatne. goldenfoot.com
Odwiedzając wymienione miejsca można skubnąć kawałeczek Monako. Skosztować jednego z najciekawszych smaków Europy. Szczypta luksusu, garść ciekawej historii, łyżeczka wspaniałych widoków, polewa pełna uroku. Tu oddycha się zapachami doskonałej kombinacji składników. Nawet jeżeli za roczne zarobki nie stać nas na kupno jednego metra kwadratowego, można częstować się bez onieśmielenia. Księstwo nie przytłacza. Ono zachwyca w czystym tego słowa znaczeniu. Monako jest kawałkiem turystycznego tortu, który trzeba spróbować, poczuć, zobaczyć, przeżyć. Udanej podróży.
